عید وصایت و امامت مبارک
محمود بن لبيد مى‌گويد:
پس از رحلت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فاطمه (عليها السلام) را در كنار قبر حضرت حمزه در احد، در حال عزادارى و گريه مشاهده كردم، فرصت را غنيمت شمرده سؤال كردم :
آيا براى امامت على (عليه السلام) از سخنان رسول گرامى اسلام، مى‌توان دليلى آورد؟
حضرت زهرا (عليها السلام) فرمود:
«و اعجبناه أنسيتم يوم غدير خم؟ سمعت رسول الله يقول:
«علىٌ خير من اخلفه فيكم، و هو الامام و الخليفة بعدى، و سبطاى و تسعة من صلب الحسين (عليه السلام) أئمة أبرار لئن اتبعتموهم وجدتموهم هادين مهديين، و لئن خالفتموهم ليكون الاختلاف فيكم الى يوم القيامة»
قلت يا سيدى فما باله قعد عن حقه؟
قالت : يا ابا عمر لقد قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم):
«مَثَل الامام مثل الكعبة اذا تؤتى و لا تأتى»
أما و الله لو تركوا الحق على أهله و اتبعوا عترة نبيه لما اختلف فى الله اثنان، و لورثها سلف عن سلف و خلف بعد خلف حتى يقوم قائمنا التاسع من ولد الحسين و لكن قدموا من أخره الله و أخروا من قدمه الله : حتى اذا ألحدوا المبعوث و أودعوه الجدث المجدث اختباروا بشهوتهم و عملوا بآرائهم، تَبّاً لهم أولم يسمعوا الله يقول:
«و ربك يخلق ما يشاء و يختار ماكان لهم الخيرة»
بل سمعوا و لكنهم كما قال الله سبحانه:
«فانها لا تعمى الابصار و لكن تعمى القلوب التى فى الصدور»
هيهات بسطوا فى الدنيا آمالهم و نسوا آجالهم فتعسا لهم و أضل أعمالهم أعوذ بك يا رب من الحور بعد الكور»
شگفتا! آيا حادثه عظيم غدير خم را فراموش كرده‌اند؟ شنيدم كه پيامبر گرامى اسلام فرمود:
على بهترين كسى است كه او را جانشين خود در ميان شما قرار مى‌دهم على (عليه السلام) امام و خليفه بعد از من است و دو فرزندم حسن و حسين (عليه السلام) و نه نفر از فرزندان حسين (عليه السلام) پيشوايان و امامانى پاك و نيك اند. اگر از آنها اطاعت كنيد شما را هدايت خواهند نمود و اگر مخالفت ورزيد، تا روز قيامت بلاى تفرقه و اختلاف در ميان شما حاكم خواهد شد
پرسيدم، پس چرا امام على (عليه السلام) سكوت كرد و حق خود را نگرفت ؟
حضرت زهرا (عليها السلام ) پاسخ دادند: پدرم رسول خدا، رهنمود دادند كه:
مَثَل امام، مانند كعبه است، مردم بايد در اطراف آن طواف كنند نه آنكه كعبه دور مردم طواف نمايد.
سپس ادامه دادند كه: قسم به خدا اگر حق را به اهل‌اش واگذار مى‌كردند و از عترت رسول خدا اطاعت مى‌نمودند دو نفر هم با يكديگر اختلاف نمى‌كردند و امامت همان‌گونه كه رسول خدا معرفى فرمود از على (عليه السلام ) تا حضرت قائم (عج ) فرزند نهم امام حسين (عليه السلام ) پشت به پشت و نسل به نسل تداوم مى‌يافت. اما افسوس مردم ناآگاه، كسى را مقدّم داشتند كه خدا او را كنار زده بود و كسى را كنار زدند كه خدا او را مقدم داشت، ره‌آورد بعثت را انكار كردند و به بدعت‌ها روى آورند آنها اين‌گونه اعمال ناروا را با هواپرستى و شهوت‌زدگى و بازگشت به افكار و آراء فاسد جاهلى انجام دادند، زشت باد روى آنان. آيا نشنيدند كلام خدا را كه فرمود:
«پروردگار تو خلق مى‌كند آن‌چه را كه مى‌خواهد و اختيار تعيين امامت به‌دست اوست»
آرى شنيدند اما هرگونه كه قرآن فرمود:
«ديده بصيرت آنها كور و چشم دل آنها بى نور است»
افسوس، كه سران سقيفه، آرزوها و هوس‌هاى خود را تحقق بخشيدند و از مرگ و قيامت غافل ماندند، خدا نابودشان گرداند و آنان را در كارهايشان گمراه كند، اى پروردگار من به تو پناه مى‌برم از كمى ياران پس از پيروزى و فراوانى ياران
